Son defa baş-başa yüzümüzü görelim,
Kalmasın içimizde, ne varsa dökelim...
Hislerimizin dikişlerini sökelim,
İster ağla, ister Gül, tavrına razıyım.
Hep; "yeter ki sen mutlu ol yeter" denirdi,
Bağrına taş basar inim-inim inlerdi...
Meğer katlanırmış gönül, çünkü severdi,
İster acı, ister gül, tavrına razıyım.
Son defa da olsa yeter ki görüşelim,
İster dövüşelim, istersen sevişelim,
İstersen iki kardeş gibi öpüşelim,
Sadece vedalaşsan, ona da razıyım.
Kayıt Tarihi : 9.9.2017 18:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Yükseloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/09/tavrina-raziyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!