Tavizkar Dünya Şiiri - Mehmet Yaş

Zorbaya, zengine yeter tavizin,
Birazda mazluma gülsene dünya.
Ensemizden eksik olmaz marizin,
Birazcık insafa gelsene dünya.

Hayat denen yol da birer yolcuyuz,
Bizde yaratanın birer kuluyuz..
Mademki cümlemiz insanoğluyuz,
Hepimizi aynı görsene dünya.

Kimdir oradaki sessiz yatanlar,
Nerelerde hani hanlar, hakanlar?
Hala aydınlığa hasret zindanlar,
Bir ümit ışığı versene dünya.

Şah kesilmiş arka bulan korkaklar,
Aslan yatağında çakal konaklar,
Nedir şu çizdiğin türlü zikzaklar,
Gayrı ekseninde dönsene dünya.

Günbegün azıyor dermansız yaram,
Ne dayım var ne de, servetim, param,
Artık garibana gurbet de haram,
Al beni bağrına gömsene dünya.

21.11.1974 / Konya