Gözüm yoktur benim, kralların tahtında,
Hiç ihtiyaç duymam, toprakların altında,
Tüm canlılar yaşar, ne var ise bahtında,
Doğruları bırakıp, taviz vermem özümden…
Yaşamda manâyı, yalan sözle çözemem,
Yalanı söylesem, başım dimdik gezemem,
Bütün dünya malı, sizin olsun istemem,
Doğruları bırakıp, taviz vermem özümden…
Bu aklım karıştı, yüzsüzler sayesinde,
Bir okka tükürsem, gül açar yüzlerinde,
Çevrem onlarla dolu, kalmışım tam içinde,
Doğruları bırakıp, taviz vermem özümden…
Tüm çivisi çıkmış, bizim yalan dünyanın,
Her anlamı yitmiş, şanlı kara sevdanın,
Çok şeyden vazgeçtim, bu sözlere inanın,
Doğruları bırakıp, taviz vermem özümden…
Kayıt Tarihi : 7.5.2006 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşama karşı duruşunuzu gösteren bu tür şiirlerinizin artmasını bekliyorum, ne yazık ki ülkemizde bu şiirinizdeki konulara uygun pek çok malzeme var...
Elinize gönlünüza sağlık, sevgiler
Bu şiirinizi çok beğendim.
Tebrik ediyor başarınızın devamını diliyorum.
Sevgi ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)