Tavır Şiiri - Mustafa Türk

Tetikte duran gözlerim
Küflenmiş gölgeleri kuskulandırır
Zerkoldukça vakte sevdam

Aydınlığı ören bir mermi
Utangaç delikanlı tavrıyla
Dudağıma sürdüğüm her kelime

Ben saçlarında kırkikindi saganakları
Yağmurun alnıma ve toprağa bıraktığı dirilikle
Dışlanmış düşünceleri kanayan
Bir gözeyim

Sen güneşsin ağlamasız bir çağa doğru
Küçücük damlalarla çoğalan
Birgün buralarda bir deniz olur
Özgürlüğe dair işaret ufuklarda
Etrafını çizinen pergelleri kırar
Irmaklar yekindirip yetişirim sana

O vakit yaşandığında
Umutla söylenir
Toprağın ve halkımın kıyam türküleri
Bir kralın mağlubiyeti yayılır tapınaklarda

Sahi sen kimsin.