Uzanırken yatağıma sırt üstü,
Odam karanlık ve sessizken,
Onları görürüm aniden.
Tavan yıldızları koydum adlarını,
Uykusuz ve uzun gecelerde,
Yarenlik ederler bana.
Mutsuzluğumu ve hayallerimi,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta