Tavan Arası Yolculuk Şiiri - Ozan Efe

tavan arasında başlamıştık
söz arasında boşladığım sigaraya
herif babasının paketinle beni alıp
çıkıyorduk merdivenden ve…

öksürük tutacak gibi olunca
tutuyorduk ağzımızı
boğulmadan
usulca iniyorduk köy içine

imrendim sonrası o herife
bir bıraktı pir bıraktı
yaklaşık otuz yıl arattı kendini
acı tütünler kıydırıp

yalnızlığına bırakınca
işim arkadaşım çoğaldı
yaşamanın tadını alıp
unuttum gitti

aman duymasın
duyurmayın ha
bir yolunu bulur
bir kerecik dolanır elime

korkum hep bundan
içersem bırakamam
öyle zaman oldu ki
arattı kendini canım çekti

uzak kalışıma sevindim sonra
Çameli yaylasında bir cicibey
tuttu elimden bağladı duta beni
dut kuruttu beni terk etti sigara

cicibey ustam ellerinden öptüğüm
adını dünya duydu bir siz duymadınız
ozan efem çevreninde uydu
doğaldır siz uymadınız

öğretmen çırak bulunca kendine
çoğaldı elinde ses veren tekneler
çoğaldı süsleri tüfek sapları
oyma tahta şimşir kaşıkları

tavan arası ikinci yolculuğa
başladım cicibey ustamla
ne kadar sukabağı varsa
çırağın çuvalına girdi hep

Nesibece Teyzem ışık içinde kal
“hoca ölsek kabak kalmadı
sana gelecekler haberin olsun”
kaçtığımız mı var

yurdumda o denli kabak var
ustasını bekleyen

200712denizli

not:sakın ha kimseye söz atmış değilim. Kabağım sukabağı