Tavan Arası Şiiri - Ahmet Baris Ay

Bir çizgiden doğmuşum ben
Birbiriyle zitlaşan iki rengin ayrılığından
İki yuvarlak dans etmişler üşüyen sonsuzlukta
Siz hangi ışıklara sabah demişsiniz
Ben gece, hangi kuytulara

Ovallıklarında çakılların emeği vardır dalgaların
Sade bunu anlamışım gibi hayatta
Göklere ayna olmuş gözlerim
Maviyse mavi, karaysa kara
Düşlerim, düşüncelerim

Kesilmiş bir domatesin kokusundan doğmuş bahar
Bu yüzden kardeşlerimdir
Çiçekleri yurt edinmiş tüm renkler
Çocukluk arkadaşımdır
Omuzlarıma ceketler çağıran serin rüzgar

Annesinin elini tutan bir çocukmuşum ben
Bütün aşklar peşinden koştuğum kedi yavruları
Ağlayışlarım kaybolmamdandır bilmediğim sokaklarda
Küçük patilerden derin çizikler var
Sarılan kollarımda, arayan ayaklarımda

Bir çizgiden doğmuşum ben
Hangi şarkıyı dinlersem
O renge bürünüyor göğsümün tam ortası

Kafam bedenimin tozlanmış tavan arası