Dünyayaysa eksenin;
Azim demek zararın!
Yârin ise Hak senin;
Şu dünyadan çok karın!
Kendineyse tavafın;
Hüsran vardır sonuçta!
Devam etmezse gafın;
Cennet bekler son uçta!
Tavaf olmaz gayriye
Sırf Allah’a yapılır!
Gayr’a tapsan yar diye;
Hak yolundan sapılır!
Sembol gaye olamaz!
Önem verme sebebe!
Sırf Rabbine kıl namaz!
Sebep; rızaya gebe.
İlk taşını nefse at!
Sonra recmet şeytanı!
Ve yaparak nefsi at
İrşat eyle; ins, can’ı!
Önce başla kendinden
Sakın halktan başlama!
Al dersini Hak dinden
Numune ol her ham’a!
Masivaya çok dalıp;
Boğma onda hasseni!
Hisse uyarak kalıp;
Nar etmesin hisseni!
Gönül verme fenaya!
İflah etmez o, seni.
Halıkından et hayâ!
Mahbub kılar; bu seni!
Tüm dünyadan daha hoş;
Halil kılsa, Hak seni.
Yoksa atin çok nahoş!
Çok sevse de halk seni.
Rıza için koşanı;
Yakar zevk-i sefahat!
Bu engeli aşanı;
Bekler sonsuz safahat.
Cihat ŞAHİN
07.10.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 7.10.2010 12:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!