O hiçliğine kaldı dünyanın…
Ben varlığın piçliğine…
Tavafındayım evin...bi ovuşundayım düşünürken yanan tencere dibinin…
Ve mercimek diye başladığım yemeğin fasülye kırışında asılda yandığını fark etmediğim elin…
İyiyim ben..
çamaşır makinesinden bılaşıkları çıkardımmı bitti işim..
sarma içi diye aldığın pirinçlerin salata olma yolunda…
ne çok birikmiş ütü…kimin eteği ki bu
saçının boynuzuna tutunsun diye aldığın tel tokalarıda kullanmadın hiç…
ve aslında temizinde dursun diye toparladığın evin…
hadi..
çalmayacağını biliyorsun o kapının…
uyunmuyorda…dördüne vurdu kahven
suyunda yıkanmalı gece..
o banyo süngeri bile temizlemiyor etini…
ne çok kirletmişler seni…
yakmalı…
evimi ? ışıklarımı..?
Selda Yetişoğlu
Kayıt Tarihi : 24.5.2019 04:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ahhh...ne yapıyorsun be güzel kalem ...
Ben şiirlerimi okuyorum bu gece vakti şiirler benim canıma mı okuyor moralimden anlıyorum kendimi...Toparlanmam gerçekten çok oluyor...etkileniyorum. Bu benim yazdığım şiirlerde yansıyor..
Hissederek ,empati yaparak okunduğu zaman şiir insanı mest edebiliyor...bu kişiden kişiye değişir mutlaka...başlığı da güzel, yeri ve zamanı da şiir kendini çok güzel anlatıyor..
......Eline sağlık değerli dost...SELAMLAR...
Değmişse yüreğe derinde bi yerlere helede yazdırmışsa
Daha ne istenirki...
TÜM YORUMLAR (1)