Nemrut'un Kızı Tatvan Şiiri - Yunus Öndoğan

Güneş vurur yeşiline, mavisine.
Ay selam durur ahalisine.
Gönüllerde tahtı vardır.
Süphan ve Nemrut'a ahbaptır.
Doğunun incisidir, candır.
O Eşsiz doğası ve gölüyle,
Nemrut'un kızı güzel Tatvan'dır.

Denizi gökyüzünden mavi.
Bir armağandır semavi.
Nazlı bir prenses misali,
Çok güzeldir cemali...
Bitlis, Tatvan arası,
Rahva Ovası'dır, handır.
O eşsiz doğası ve gölüyle,
Nemrut'un kızı güzel Tatvan'dır.

Dağlarının yücesi kardır.
Ağyara geçit vermez dardır.
Tabiatının renkleri dillere destandır.
Bir yanında kadim Bitlis vardır.
Bir yanı da şanlı Van'dır.
O eşsiz doğası ve gölüyle,
Nemrut'un kızı güzel Tatvan'dır.

Tatvan nazlı, işveli yardır.
Maviye çalan bir tuvaldır.
Gönüllerde tahtı vardır.
Evliya Çelebi'ye göre,
Taht-ı van'dır.
Doğuda parlayan nişandır.
O eşsiz doğası ve gölüyle,
Nemrut'un kızı güzel Tatvan'dır.