Tatsız Hayatıma Giren Eşkiyalar Gibiydi ...

Tatsız hayatıma giren eşkiyalar gibiydi onlar.Hepsi birbirinden aciz,birbirinden mantıksız varlıklardı.Kalbimin çektiler fişini,kapattılar ışığı.Sönük kalan nefeslerimin tek amacı belli
Belirsiz çarpan kalbime hayat vermek.Bu durumu zordur sevmek.İçimde yanan ateş alev almış,
Tüm anılarım yanmış.İçime attığım her şey yanmış.. Yaşanmamış duygularım vardı.. Hissetmediğim şeyler alev aldı! Her sabah baktığım,penceremden gördüğüm güneş siyaha boyanmış.. Renk körü bir ressam olmuşum.. Güneşi siyaha boyamışım ama sarı sanmışım..
Bir bardak içtiğim tatlı su bile boğazıma yakıcı bir tad veriyor.. Eriyip giden varlığım,terk edilmiş aşklarım,canı kalmayan canımı sele kaptırmışım.. Söylediğim hiçbir söz seni anlatmaya yetmezken,seni şimdi bir cümleye sığdırabiliyorum ben.. Hayatta kırmak istediğimiz rekorlar vardı.. Kim daha önce ölecek diye de iddaaya girmiştik.. İddaaya girmiştik ölümüne.. Şimdi sen yoksun.. Ne zaman düşümde görsem seni hemen alıkoyarım kendimi.. Sessiz haykırışlarım kulağına fısıldasın! Duy beni! Saniyeler kala son nefesime,bakma bitmek üzere olan kaderime.. Tebessümlerim nasıl yalansa hayata,bundan böyle artık öyle bak bana.. Şiirlerimdeki kafiyemdin sen,nedenim,sebebim,sonucumdun.. Bu yazının da ana fikrisin ayrıca.. Sen de gül hayata.. Doya doya! ! Kör gibi bakan gözlerin,beni eleversin.. Kıymeti yoktu sevgimin,başkasına verdin.. Sabah kalktığında kendi kendine güneşle konuşuyorsan,beni hatırla.. Sessiz çığlıklarım çınlasın kulağında! ! Birden bire tebessüm edersin bilirim,en çok da bu huyunu severim.. Kana boyanmış kişiliğin,hücreleri bitmişti beyninin.. Hayatta hep iyiler kazansın,sessiz çığlıklarım kulağına fısıldasın!