TATLININ ACıSI Şiiri - Mustafa Yaralı

Bana emin belde küçücük mezar,
Binanın katlısı öldürür beni.
Belki patikada menzilim uzar,
Yolların çatlısı öldürür beni.

Derdimi artırıp çoklasa bile,
Zerrece şikâyet sokmaz bu dile,
Kader süvarisi oklasa bile,
Mahşerin atlısı öldürür beni.

Muhabbet bağının gülleri solmaz,
Kadrini bilenler birini yolmaz,
Âşığın yolunda asayiş olmaz,
Sevdanın şartlısı öldürür beni.

İnsan bu yanılır, gafil olunur,
Yaptığı hatadan hesap sorulur,
Fark edince belki tedbir bulunur,
Farkların farklısı öldürür beni.

Yemektir içmektir asıl hünerim,
Herkes gibi bende yanar sönerim,
Havadan havaya girer dönerim,
Feleğin çarklısı öldürür beni.

Fay kırıklarından sinyaller aldım,
Zorunlu bekleyip, öncüye daldım,
Çok zelzele gördüm ayakta kaldım,
Depremin artlısı öldürür beni.

Bir tarafta baba, bir yanda ana,
Tuz biber ekmişler yaralı cana,
Acının tatlısı zevk verir bana,
Tatlının acısı öldürür beni.

21.10.2010…Mustafa YARALI