Tatlım Benim Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Son beş yıldır sen benim ayrılmayan dostumsun
Hep somurtup durmada,bir gün,bir tebessüm sun
Paslanmış kara vicdan,o tebessümle yunsun
Hay başımın belası,şekerim,tatlım benim*

Seni gördüğüm günde gitti gözümün nuru
Dizimde can kalmadı, bitti nefsin gururu
Virgülle kestin benim ailemde sururu
Vay başımın belası,şekerim,tatlım benim

Senle beraber yaptım,geçeceğim köprüyü
Dayı derim ayiya,geçene dek köprüyü
Bir an arkamda kalsan,yakacağım köprüyü
Vay başımın belası,şekerim,tatlım benim

Rabbimden armağansın,kızamam ki ben sana
Ömrümün sonuna dek yoldaşsın sen bu cana
Senin yüzünden ağlar,dünyada pek çok ana
Vay başımın belası,şekerim,tatlım benim

Zamanında olmayan,kolay işe denir,zor
Seni,seninle olan,bizim garibana sor
Alt-üst oldu hayatım,masum gözlerimse mor
Vay başımın belası,şekerim,tatlım benim

Şekerimi sanmayın,o sevimli bir canlı
Onun adı diyabet,dünyada epey şanlı
Birazcık azar ise,eli ayağı kanlı
Vay başımın belası,şekerim,tatlım benim

Karşılaştığım anda atmıştıyüzümde renk
O gün-bu gündür bozuk yürüyüşümde ahenk
Ahmet Arslan Hadimi,nedir sevgide mihenk
Vay başımın belası,şekerim,tatlım benim

Satırlarımı Ya Rab isyan kabul eyleme
Sabır ve metanet ver,vereceğin eleme
Sen şükür nasip eyle,hem bana hem kaleme
Ey başımın baştacı,şâkirim*,Rabbım benim

*şekerim,tatlım benim:şeker hastalığı
*şâkirim:şükrediciyim