06 Ekim 1969- Ankara
Adını her duyduğumda,
Ayaklarım birbirine dolanır durur da,
Dağ, bayır aşağı değil,düz yolda düşerim,
Nur yüzlü bir derviş ararım, yardım etsin, ama nafile,
Demirden kazıklar çakılır,
Prangalar vurulur ayaklarıma,
Kalkamam yerden,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.