Tatlı Lanet Şiiri - Nurhan Polat

Aşk bir meydan savaşıdır,
Onunla ya da onsuz...
İçinde rengarenk uçurum açılır,
Hem de sonsuz...
Aşk cesarettir,
Cesaretin hükmettiği,
Kafa tuttuğu saadettir.
Aşk bazende, baştan teslim olmak,
Ya da kaçıp gitmektir...
Oysa kaçmak, bir nevi esarettir!
Aşk kuralları çiğnemektir!
Kendinden yol alıp, ona gidebilmektir.
Bazende ondan dönebilmek için,
Çekilen eziyettir...
Aşk, o başka bir şehirdeyken,
Ayakları başka bir caddede yürürken,
Sanki onun yanındaymış gibi, koluna değebilmektir.
Aşk kendini doldurup, kendi kendine kırılıp,
Delice ona ve kendine küfretmektir! !
Az önce ona küfrederken,
Az sonra onu düşünüp gülümsemektir...
Aşk işte!
Ne tatlı lanettir! !