Her gülen yüzde, samimi merhabada, çocukların masumiyetinde; seni görebiliyorsa gözlerim...
Her duyduğum mesaj sesinde, sessiz telefonumun bildirim ışığında; senin olma ihtimaline sevinebiliyorsam...
Sürekli ''Yine daldın! '' Mücahit hitabına muhatap ediyorsan beni...
Yalnız kalmak, bir yerlere dalıp gitmek, seni biraz daha düşünmek için bahaneler arıyorsam, kuytular kolluyorsam gecenin karanlığında...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta