Tatlı Belasın Şiiri - Halil İbrahim Yıldız

On sekiz yaşımda çıktın karşıma
Zehir oldun ekmek ile aşıma
Dur demedin aktı gözde yaşıma
Sen benim başıma tatlı belasın

Neydiki amacın bilmedim kastın
Deli rüzgar oldun yürekte estin
Beni öldürmekmi felekle bestin
Sen benim başıma tatlı belasın

Zindan ettin günüm görmedi gözüm
Alev bastı içim yanıyor özüm
Yıllar geçti gitti sönmedi közüm
Sen benim başıma tatlı belasın

Hasret ağır bastı gam taşıyorum
Kuru dal misali bak yaşıyorum
Nasıl oluyorsa ben şaşıyorum
Sen benim başıma tatlı belasın

Halilim dert dolu yazsamda bitmez
Gümanın tepemde bırakıp gitmez
Ben ınanmıyorum bu sevda bitmez
Sen benim başıma tatlı belasın