Daha gecenin dördü
Yine bölündü uykum
Gözümü açamıyorum
Ne çakıl var ne de kum
Omuzumda ağırlık
Kollarım iki büklüm
Çocuklar başucumda
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
