Tatlı Bela Şiiri - Mehmet Ali Arslan

Bendimi benden aldın, attın,
Budur işte tek kabahatın.
Yalnız sende buldum kendimi,
Ne olur, biraz anlasan beni.

Bakamadım uzun uzun o güzel yüzüne,
Daldım türlü türlü zahir hayallere.
Pişmanlık kemirir artık içimi,
Bir şans versen anlarsın içimi.

Sen yalnız evet de,
Ben hep severim seni,
Gitsem de, ölsem de.
Lâkin tek sözün, banane.

Sen yalnız evet de,
Şu zahir dünyada bir emelim olsun.
Yüreğim senin sevginle dolsun,
Sensiz bir dünya, varsın yok olsun.

Paha biçilmez değerim bile,
Üç kuruşluk oldu, eşiğinde.
Titrettin ruhumu, gözlerin ile,
Sevmemiştir belki bu kadar seni, sırdaşın bile.

Dinmiyor sen yok iken bu acı,
İnmesin saçlarından aşkın tacı.
Tek dileğim, biraz banada acı,
Dayanamadı bu sarhoşluğa nice hancı.

Düştüm sayende tatlı derde,
Aklım sende, gönlüm kederde.
Birazcık acıdıysan bu garibe,
İlacım ol, sev sen de.