Tatilden hiç hoşlanmam, çünkü hoşlanamadım,
Anlamadığımdan mı, boş zaman bulamadım?
Nedense boşluğum yok, bu yüzden sıkılırım,
Gözüm arkada kalır, mahvolur yıkılırım…
Çevrem yüzüme vurur, “Çıksana der tatile! ”
“-Nasıl çıkayım? ” Derim, plânlarım yok bile…
Tek başına rahatım, ev işim zaten fazla,
Evde yardımcım yoktur, çıkılmıyor ısrarla…
-Sizler yüzün denizde veya gezin eğlenin!
-Şahsım alışkın değil, şahsımı mutlu bilin!
-Tatil, tatil hep tatil, bu sözden nefret ettim,
-Meşgul olmuş olmamı, ne olur affeyleyin…
-Rabbim sen de affeyle, çevremi dinleyemem,
-Çocukluğumdan beri, gezemem, eğlenemem…
-Ne okul, ne fakülte, ne çalışma hayatım,
-Şahsım hiç yorulmadı, neden tatil yapayım?
(2010)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 15.7.2012 16:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!