Tatilde mutlu insanlar
Oturdum deniz kıyısında günlük ağacı altında.
Koyu gölgede,esiyor bağrıma denizden meltem.
Güneş yakıyor,ısıtıyor insanın kemiklerini bile.
Deniz durgun masmavi,gök kubbe de masmavi.
Uzandıkça gözlerin denizin derin ufuklarına
Hatırlıyor insan derin geçmişini ve mazisini.
Deniz güzel tutku,deniz yaşam tarzı insanın.
Duygulandırıyor,mest ve mesut ediyor insanı.
Geçmişinde yaşadıkların bir bir göz önünde.
Dalıyor insan geçmişini tekrar yaşıyor adeta.
Nerde umutlarım,nerde sevgilerim sevgililerim.
Nerde yaşadığım aşklar nerde ihanetler nerede?
Deniz kıyısında sarı,kırmızı,mor güller ne güzel
Saçları sapsarı incecik insanlar,güllerden de güzel.
Özgürlüğe,mutluluğa koşan at gibi,körpe kızlar.
Mutlu görünüyor be dost huzur veriyor insana.
İnsanların gezip eğlenip mutluca dinlendiğini.
Görmek bile,inanın çok dinlendiriyor insanı.
Olmasa hiç hüzün,tasa,gam ve insanda keder.
İnanın ki; bu insanlar çok daha mutlu yaşar.
Oturmuş turistler mutlu,istiyor soğuk bir bira.
Kiminin gözleri masmavi kiminin ki yemyeşil.
Göz göze gelince eriyor insanın içindeki yağ.
İnanın mest ediyor insanı mutlu ediyor insanı.
Fethiye-06/08/2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi
Kayıt Tarihi : 7.4.2010 20:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!