Dur be çocuk,
İncilerini dökme gözlerinden.
Masum yüzün gülüversin.
Artık dayanmıyor harami sofrası
Yorgun yüreğim.
Her yıl yeniden toprak gibi sürülmeye.
Sen yeni açmış ilkyaz çiçeği.
Tazeliğindeyken, kırılmaya hazır.
Ben vurgun yemiş sünger avcısı
Deniz özlemi duyan.
Kırılmış,
Ve mevsimini kaybetmiş.
Bekliyorum yeniden,
Cıvıltılı bir eylül sabahını,
Zil sesini,
Nefes alabildiğim tek yer,
Tozlu tahta başını.
Yeşertebiliyorum yavaşça,
İçimdeki yaşama hırsını...
Kayıt Tarihi : 1.6.2011 23:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!