Tâti Şiiri - Sevda Sevgi Laloğlu

TÂTİ

Çektim perdelerimi sürdüm kapımı
Köküm benle duruyor yeyin sapımı
Merakınız da riyâdan hased yapımı
İnsanlık bir el tutum ödün kopumu

Her yanınızı tanıdım yönünüz kayıp
Allah'ım câhil cesaret ne kadar ayıp
Fesadlığından acıkan artniyet yeyip
Dostluk bir el yatımı düşmanı sayıp

Duvarda asılı elek öğütmezdi unları
Elemişti yalnızca insandan kalanları
Un ufakları boşver kalbura dolanları
Temizlemek bir el katım taş olanları

Şâir herkes fellâhlıkta hep birinciyse
Perdelenen gözlerine sürme kendini
Köksüzler merak eder ot türündeyse
Kalplerinden de tutma çöp princiyse

Bırak avunsun zavallı senin zaatında
İnsanlık yürütsün az da senin tâtinde
Bilmez ki hâlâ duruyor şuur saatinde
Pisini örtmüş zâhir de hesap bâtında

Allah'ım ne büyüksün eşsiz benzersiz
İnsanoğlu bir oldu ki cürmüyle hadsiz
Etme beni sensiz ve senden habersiz
Sensiz olan dostlukları götür apansız

Her bir kapıyı kapatman bana gel diye
Hep hayır giyinmişlere şer olmaz biye
Riyakâr yüzünü tutsa çok berrak suya
Su kirlenip arlanır da riya çıkmaz iyiye

Söktüm perdelerimi uçurdum kapımı
Hakem benle olsun da bulun tapumu
Sevabımı geçin vermem bir günahımı
İnsanlık bir yol tutum soyun sopu mu

Şâir herkes insanlıkta hep bir inciyse
İrdelenen sözlerine doğma sen günü
Gamsızlar çorak eyler kat derindeyse
Hislerinden de serpme kırp elindeyse

Dön sırtını yürü git uzun yollar çağırır
En yakın çıkmaz yoldur iliğini soğurur
Sen insanca seversin o yaratık bağırır
İyilik her zaman da bir marazı doğurur

Artık yorulma Şâir sen seni demirlenir
Yalnızlıktanmış güya insanlar delilenir
Kalabalıklar gördüm akılsızlık pürlenir
Yalnızlığı seçenler tek güzelle birlenir

Toplu olsanız ne ki adım başı yalnızlık
Elinizde vâr olan karanlıkta gündüzlük
Ben iyiydim de iyiydin kalbi kunduzluk
Sen yine odunu kemir suyun densizlik
"Ben iyiydim de iyiydin yapma yaldızlık" ...

[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]