Tatar Kıza Mektup

Saat gecenin ikisi
Radyoda özlem dolu sıla ezgiler ses vermekte.
Kutuplardan kopma bir rüzgar esiyor,
Esiyor ve perdelerini şişiriyor pencerenin
Daha da bir sokuluyor içeri
Duvarlarını yalıyor odamın
Estikçe beni de katıyor önüne
Sürüklüyor kuşkusuz geceye...
Şimdi bahar bahar çağlayan,
Irmaklar içmiş gözlerinde
Esaretim hüküm sürmekte
O asil ama mağrur
O cesur ama ürkek
O muhteşem ama emsalsiz soyluluğunu süzmekteyim
Oyalı gülüşünden.
Daha da bir uzuyorum geceye
Rüzgar esiyor,
Gözlerinin coğrafyasına götürüyor beni
Bir Asya gecesinde buluyorum seni
Oracıkta demine dip vuruyorum gecenin
Gözlerini yeşiline vuruluyorum
Vuruldukça sevdalanıyorum sana yine yeniden
Çekik gözlerinin düzlüğüne seriveriyorum sevdamı
Umarsızca kanat çırpıyor kirpiklerin
Sonra geceye renk veriyor naralarımız
Bir menzilden ötekine yetiyoruz
Uzuyoruz lacivert sonsuzluğa...

Kutalmış Tonyukuk YILMAZ 21 Ağustos 1998, Ankara

* İşbu Şiir Şairinin Adına Kayıtlıdır. Kayıt Tescil No: 206188161255