Tat Dedim Tatmaz Şiiri - Cuma Ali Çetin

Günahkar nefise şu günahları...
Tövbe et üstünden at dedim atmaz.
İşittin battığın yerden ahları...
Birazda kendine bat dedim batmaz.

Yık içinden benlik denilen suru !
Söndürme RABBİNİN verdiği nuru !
Yola gel azıcık terk et gururu...
El değil kendine çat dedim çatmaz.

Şükretmezsen bil ki sonun çok çetin !
HAK ne verdi ise onunla yetin,
Suçun, kusurun çok bunca töhmetin...
Arasına sevap kat dedim katmaz.

Çok kafana takma malı melali...
Haramdan uzak dur iste helali.
Şeytandan gelen şu öfke, celali...
Asıl sahibine sat dedim satmaz.

Bir yaprak misali düşmeden daldan...
Anlamaya çalış her türlü haldan.
İyiliğin tadı güzeldir baldan...
Bu duyguyu bir kez tat dedim tatmaz.

Cumali yitirme aklı, izanı !
Ölç, biç kaybeyleme sakın hizanı !
Hep düşün sıratı, mahşer, mizanı...
Ölmeden mezarda yat dedim yatmaz.