Sen,
Işık kadar kırılgan
Yağmur misali çocuktun,
Ben
Ada kadar yalnız ve
Goriot kadar ehtiyarken.
Ömür aldım seni
Her sevişimde
Acı çektin beni
Elinin tersiyle
Her itişinde...
Seni sevmeye korkuyordum
Hayalin acılarıma karışıyordu,
Ne olur gel diyordum,
Ne olur gel,
Korkularımı al,
Acılarımı dindir...
28.06.2008 Datça-
Palamutbükü
Kayıt Tarihi : 27.11.2008 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!