Tasvir-i Endam Şiiri - Ömer Temel

Kim bu adam be, kimin neyi?
Tavrı,
Tarzı,
Hareketleri,
Sanırsın külhanbey'i.
Takım elbisesi,
Kravatı,
Gömleği,
Tam da bir beylerbeyi.
Kıyafetlerini,al bir tarfa,
Kendisine, vur tekmeyi.
İstikbali,
Milliyeti,
Millet'i,
Sanamı kaldı ulan,
Memleket'in bilmem neyi.! ?
Yüzümüze karşı, Hamiyyet’in yaveri,
Arkamızdan bizi çarpan cin-peri,
Tanıdık bu güruhla,gammı kederi,
Eşi-dostu,hepsi birbirinden serseri.
Çıkarına, takla atar dalkavuk,
Garibana, fırça atar, sar sabuk.
Meydan okur,sahibine meydanın,
Emrini bekler.Aziz Amerika’nın.
Gemi alır,Tren satar,hayasız,
Hizmetci çok nasıl olsa,hemde parasız.
Cemaat,cemiyet,bir sürü cambaz,
Vallahi bu tezgaha,cambaz bile dayanmaz.
İşte bu tasvir-i endam,her kime en uygunsa,
Sırtını dön ey halkım,anan baban da olsa.

Sakın teslim etmeyin,bu kutsal emaneti,
Yani,yegane varlığımız,”Yüce Cumhuriyeti.”

02.03.2008