Tasvir Şiiri - Mustafa Emre Kahraman

Kelimelerin dilini yuttuğu anda gördüm seni
Bir anne sıcaklığındaydı güneş
Mevsim
Kırmızıya yazan sonbahardı
Bütün cümlelerim uçuşan serçelerde
Düşüncelerim usumda, pusudaydı
Ne sana bakabiliyordum
Ne de alabiliyordum benliğimi senden
Bir girdaptın Deryada
Kaçıyordum
Fakat beyhude kaçmak
Her saniye daha da tutuluyordum
Hunharca

Bütün tasvirlerin lüzumsuzluğunda sevdim seni
Teşbihlerin hata doluluğunda
Dolunun camlara vurduğu gibi vuruldum
Sana
Boşluğun miyadında
Sense hoşluğun simgesiydin
Bütün esmerliğimle yanıyordum
Bütün gücümle inadıma rağmen
Gençken tanımak vardı seni ahhh
Her şeyin erken olduğu zamanda
Patlaması olası bir silahın önüne atılan
Çatal yürek yıllarımda

Kelimelerin dilini yuttuğu anda gördüm seni
Geç kalmışlığın farkındalığında
Üşüyordum
Sanki anadan üryandı duygularım
Sanki gözlerine baktığım an
Anlayacaktın
Hiç bakmadım
Fakat gördüm seni
Bakmakla görmek arası farkın sınırında
Kelimelerin dilini yuttuğu anda gördüm seni
Yaşlı bir adamın küçük bi kıza sevdasında