Tasvir Şiiri - Durdu Şahin

Saf Yüzlerin ışıltısında yunmuştu,
Kuşlara yuva olan gölgesi.
Bal tutan parmaklarıyla,
Özenerek çiçeklemişti suhuleti.

Bereketi kurutmayan susuzluğu,
Yorumdan azadeydi.
Hasret yeşilinin albenisinde,
Vuslata götüren izleri vardı.

Toprağa dost olan açık ellerinde
Kırmızı güller gülüyordu.
Ritmik melodiler sunan sevinçleri,
Bereket müjdecisiydi yarınlara.

Anlatmadan anlıyordu dillerdeki mesajı,
İnandırıyordu inanılmaz olanı ustaca.
Uzanırken ruh yüceliği ile yükseklere,
Elleri gönüllere kenetleniyordu.

Eskimeyen türküler sunuyordu,
Güvertesi pırıl pırıl iklimlerden.
Kemiyete değil kendine güven,
Yürek gemisine kaptandı.