her gecemin
yanlızlığında,
sayfalar açtım teninden
kaşlarından,kirpiklerinden
kalemler yaptım.
gece mavisi idi,gözlerine çektğim
allı morlu pembeli
boyadım yüzünün her yerini...
aldım saçlarını avucuma
binlerce örgüler yaptım
bıkmadım...
yürüttüm koşturdum
gönlümün bozkırlarında seni
duy diye özgürlüğünü.
ellerine çiçekler doldurdum
savurdun gökyüzüne
orada kaldılar
ve
her gece benim yıldızlarım oldular
Kayıt Tarihi : 19.10.2006 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bazen yaşamının bir yerinde, hiç tanımadığın,ihtimali hiç yok iken tanış olmanın...birşeyler olur.sürprizler seni yakınlaştırır.ve yerin dibinden arşa yükseldiğini sanırsın..sonrada böyle anlatırsın diye yorum getirebilirim bu şiirime.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!