Taştan Dı Sılada Döşekler

Özlemlerin, türkü tutturmasıdır gurbet
Nakaratların da ahlarla söylenip çalınan
Bırakmıştır bir tarafını, uzaklara teslim ederek
Elbet gün gelecek, tekrar kavuşacağım diyerek
Zaman, ekmek kavgasıyla yitip giderken sessiz
Gizliden kar yağar saçlara, kor ateş olur gurbet
Mazinin dürtüleri başlar, gözyaşı dökülerek
Hasretler başlar, anılar birer birer seçilerek
Ağıtlara karışır ızdıraplar, türkü söyleyerek
Taştandı sılada döşekler, gül bahçesinde gurbet