Bir kaş gibi uzar Munzur dağları
Kaşa kirpik olmuş üzüm bağları
Sanki sürme çekmiş Keşiş Dağları
Gülümün gözüdür güzel sözüdür...
Şu dağları duman sarmış
Arkasında yarim kalmış
Benim için çok ağlarmış
Yakacağım gurbet seni
Daglarin ardı dag mıdır
Çocuklar çiçektir.
Devamlı su isterler .
Onlar için su , hayattır, gelecektir.
Bu da ; bilgidir , sevgidir,
Güzel ahlaktır.
İstanbul İstanbul , durakta bekleyen şehir.
Panjurları süslü , boğazı kuru şehir.
Sana uyandım, sisli temmuz sabahı
Martısı bol , insanı yok şehir.
Güneşin kıskandığı
Gecelerin sakladığı
Ay parçası.
Düşlerinden rengini alan
Mavi kız...
Malazvirt ovası kartal yuvası
Yol ver Fırat, Çimen yaylası
Yurt edindi Erzincan , Kemah, Divriğ, Kareysarı
Gazi Mengücek oğulları.
Çimen , Kızıldağ, Munzur
Kara tahta önümüzde
İlim ışığı gözümüzde
Doğruluk bizim sözümüzde
Bilim ve aklın aydınlığında.
Öğretmenim
Karatahta önümüzde
İlim ışığı gözümüzde
Doğruluk bizim sözümüzde
Bilim ve aklın aydınlığında.
Kitaplar var ya , o kitaplar...
Sessiz sedasız
Dururlar raflarda
Tozlu , topraklı , yırtık.
Saklıdır onlarda
Kardeşlik, insanlık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!