Taşralıyım Ben Şiiri - Mahmut Cantekin

Taşralıyım ben!
Yap satçı uyanıkların,
Açgözlülüğünden,
İki sevgili gibi,
Yapışmış apartmanlar…
Öpüşen pencerelerde,
Doğmadım ben…

Taşralıyım ben!
Selamı bilmez,
Merhabayı unutmuş,
Betondan sefer tasları…
Birbirinden habersiz
Çağdaş mağaralarda,
Doğmadım ben…

Taşralıyım ben!
Boğuyor şehrin gürültüsü…
Patladı kulaklarımın zarı,
Pencerelerde avaz avaz,
Böğürür kasetçalarlar…

Taşralıyım ben!
Kirletilmiş havası şehirlerin,
Kirlenmiş kişilikler…
İnsan egosu canavar,
Görmüyor kimse kimseyi…