Taşralı ürkekliği Şiiri - Necdet Uçan

ikimiz de üniversiteli
öğrenci kahvesinde oturmuştuk
uzunca süre
birkaç kelam
özlem
üst üste çaydan sonra
kalkıp yürümüştük
Moda’dan Kadıköy’e
ilk kez, el ele tutuşmuştuk
ve spontan
elimi atmıştım boynuna
o gün gibi hatırlıyorum
sanki suç işlemiştik
ve herkes
bize bakıyor gibiydi
karmaşık duygular içinde
taşralı ürkekliğiyle
o tuhaf
mahcup
mutlu
kırılgan
o şaşkınlığını
dokunsan ağlayacaklığını
esmer teninde
kızaran yüzünü
unutamıyorum sevgili
Temmuz 2018