Taşrada Hüznün Gölgesi Uzar Şiiri - Yoru ...

Saygı ile..Günün şiirinde tanıdım Şeref Bilsel'i. Şiirin başliğı bile şiir: 'Taşrada Hüznün Gölgesi Uzar'.Şairimiz, her türlü kayırmanın ötesinde bir şiir duruşuna sahip. İmge, simge salvosu, okuru alıp götürüyor:

1) 'Dağlardan çalı-çırpı toplayan sesimiz.
2) 'Terkedilmiş köyler gibi üstümüz
...Ve akşamın kanatlarında hıçkırıklar.
3) 'Kalplerimizi yoklayan bu zalim merhamet.
* Yürekten kutluyorum.

Antoloji.com/da kayıtlı 'Ötelere' başlıklı şiirimin girişiyle, kendisine eşlik etmek istiyorum:

' Mumduk derim yılanlı kuyulara,
' Soran olursa ötelerden.
' Kapı aralığından seyrettik yaşamı,
' Ölümün başladığı yerde.
..................
..................
*Nadir Şener Hatunoğlu: matematikçi-bilim uzmanı*

yüreğinize saglık şiirinizi okumak güzeldi tebrikler...

'Süslenip bir yangına gideriz seninle '

şu dize bile yetti 'şiir okudum'demeye..o yangın ki,itfaiyesi susuz, bağışıdır Tanrı'nın,tüm canlılara...

iyi o zaman
ben gelinliğimi giyeyim,kemeri kırmızı kordela
sen beyaz papyonlu siyahlar kuşan
atlayıp yine beyaz bir ata
evlere girelim
penceresi karanlıktan!..

aşk kalsın dışarıda...

kutluyorum şairi...herkese saygılarımla...

Çok güzel şiir.

Uzun zamandır ağlayarak şiir okumamıştım gözlerimde ki her damla helal olsun, emeğine ve duyguna.

Vazifeyi ihmale sürükleyen merhamet
Vatana ihanet'tir
Taşrayı taşıyanlara sormak lazım toprağın setleştiği tarihlerde insanlarında setleştiğini görürsünüz çünkü insanda topraktan olduğu içindir herhalde insanın iyisi merhametlisi taşrada çoktur hiç taşrada yaşayanın elini tuttunuz mu taş gibi serttir süsünü bilmemde sözünde merttir saygılar

Haftaya güzel bir eserle başladık.Saygılarımla.....

kutlarım
namık cem

kaleminiz var olsun tam puan saygı sevgiyle

Süslenip bir yangına gideriz seninle
dalgın bir sahur vakti kalır bizden
kalbimizi yoklayan bu zâlim merhamet
bu çiçekleri kurumayan perdeler
nicedir camlar açıklansın diye bekler

Süslenip bir yangına gideriz seninle
buğudan bir göl kıyısı kalır bizden
yine de ip atlar çocuklar
dünyanın üstünde
göğümüzdeki haritalar düşsün diye
kül oluyor gittikçe trenler...

...

harika bir okdum
saygılar