Taşmış bir insan Şiiri - Ufuk Gözütok

Ben dolmuş taşmış bir insanım
Her şeye rağmen sustuktan sonra
Dokunsan hüngür hüngür ağlarım
Umursamaz görünürüm,ama tek başına düşünürüm
Hem öyle düşünürüm ki keçileri kaçıracak kadar
Ve ağlarım tekrar tekrar
Hücrelerim rahatlayana kadar ağlarım
İnsan böyledir kardeşim; bı döngü içindedir
Taşana kadar bekler ve göz yaşı olarak taşar
İnsanları kırmamak için tasar o yaşlar
Açıklanamaz şeyler adına sel olurlar
Yanağındaki vadileri yararak ilerlerler
Hiç itiraz etmem bir yerden sonra kardeşim
Sadece susarım
Hatamı kendimde bulanadek içimde Savaşırım
Kendinle savaşı bilir misin sen kardeşim
Galibide sensin yenilgiside
Fahat sonuç ne olursa olsun
Bir tarafın zafer ise diğer tarafın hep ezik kalacak