Taşlı Tarla Şiiri - Hidayet Gedik

Dip dededen miras kalan
Tarlam beni tanımadı.
On yıllarca nadas kalan
Tarlam beni tanımadı.

Selam verdim aldı gibi
Acı, acı güldü gibi
Beni yaban buldu gibi
Tarlam beni tanımadı.

Taşlı yüzü küme küme
Çalı bitmiş köme köme
Yolu sapa, yeri yama
Tarlam beni tanımadı.

Yıllar boyu bakmadığım
Arpa, buğday ekmediğim
Bir çöp bile dikmediğim
Tarlam beni tanımadı.

Niye gelmez giden dedi
Hep ekerdi deden dedi
Sen ekmedin neden dedi
Tarlam beni tanımadı.

Diyemedim nedenimi
Gurbet yordu bedenimi
Yaktı, üttü şu tenimi
Tarlam beni tanımadı.