Taşlı tarla Şiiri - Faruk Sangi

Güneşin kızıl tepsi
Mor dağların tepesinde.
Emekleyen çocuk,
Büyümeye doğru...
İçindeki özlem türküsü
Yaylaya çıkan sürülerin sesinde.
Uyanmaya doğru bir eğilim
Kalk artık,Ahmet'im,Mehmet'im
Uğraşın bekliyor seni
Taşlı tarlanda
Alın terin emeğin.
Doğada;
Bir kıpırdanış var,sabahta
Sabanında dillendi
'Hadi' diyor sana
Ter dökmeye çağırıyor,yorulmaya.
Hadi bacım uyan
Öküzün ayakta
O'ki elinde son kalan.
Sabanın kuşakları yerde
Kaldır onu uyumasın.
Dolacak tarlalar birazdan.
Güneş sıyrılınca,
Bulutların arasından.
Umut dolacak bir kez daha yüreğine
Sonu herzamanki gibi olsada
Bırakma savaşı
Bir gün;
Boyun eğmeden ağalara,beylere
Öğreneceksin yaşamayı.
Sabanın söz veriyor sana
Hadi kalk.
Fatma bacı,Güllü gelin
Sende kalk be,
Sütteki bebe.
Kanımsın,damarlarımda dolaşan
Ağıdımsın,topraklarımda söylenen
Sallarken çapanı,
Sürerken sabanını
İsyanımsın yüreğimden.
Hadi can kardaşlar kalkın
Bekliyor nasırlı elleri saban
Yokluğa bir lokma aş
Alacağın pay
Taşlı tarladan.