Bir köy çeşmesine bakıp,
''Bu çeşme ne güzelmiş,
Su içecek tası yok,
Kırma İnsan kalbini,
Yapacak ustası yok’’
Diyebilen gönül,
Yaşama sevgi katar ancak,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta