Taşlaşan Yüreklere Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Bir köy çeşmesine bakıp,
''Bu çeşme ne güzelmiş,
Su içecek tası yok,
Kırma İnsan kalbini,
Yapacak ustası yok’’
Diyebilen gönül,
Yaşama sevgi katar ancak,
Ve bir insanı kıran, bir güzelde olsa!
Çatar kaşların, yüzün öylece bakar.

Güzellikler içinde açmaz mı?
O güzelim sevgi çiçekleri,
Renklerinde Hal olmaz mı?
Sevda ateşin de pişmez mi?
Aşklar ve aşıklar.

Sevdası için gönül, Olmaz mı?
Hayyam’da şarap destisi,
Neyzenin ney’inden dökülmez mi?
Nefes, nefes,
Veysel’in sazından bir ezgi, hepimize ders,
Karacoğlandan kara göze yergi,
Leylasının ardından,
Koyun olup yayılmaz mı? Mısır’a
Taşlaşmış yüreklerde ancak,
Sevgi gelmez hiç hatıra.

Bursa.. 26.Ekim.2003 00.30 (am)