Taşlarla Sessiz Sohbetimiz

Taştan örülmüş bir zamana yaslandık
bizden önce kimlerle konuşmuştur duvarlar
Kıyısında köşesinde solgun çiçek demetleri
sanki memleketin kalbini tutmuş da bırakmıyor.
Bakmayın ardımızdaki kapının dilsiz olduğuna
çok şey anlatır elbet
Dinlemek gayretiyle kulak açana
Bu sokaklar…
nice yükler taşıdı
nice yaşanmışlıklara şehadet eyler.
Nice adımlar, nice acılara, nice sevinçlere...
İnanır mısınız bilmiyorum ama
Sokağın taşları
birçok insandan daha anlamlı şeyler anlatır.
Ve taşlar çoğu insandan daha sıcaktır.

Herkesin unuttuğu hatıralara rastlamış gibiyim
Gözümde geçmişin külü,
elimde bugünün sıcaklığı
Ey zaman!
Bizi hangi tarihten geçirdin de
bu eşikte bıraktın?
Her şey yerli yerinde:
kapı kapalı,
Ruhumuz dingin ve açık
Aceleye mahal verilmez burada
Çünkü biliyoruz,
en doğru vakit,
kalbin sessizliğine kulak verdiğin andır.
~