Taşların tiradı Şiiri - Zehra Akşit Eroğlu

Yazdım
Aklıma değil bağrıma
Akıl gider belki
Kalp atabildiğince var
Ruha yazılanlarsa
Sustuklarım kadar var
Ölmez denir ya hani ruh
Bas bas bağırdıklarım da var
Ne kadar yalnızmış insan
Kral çıplak değince
Perdeler bir bir düşünce
Antik bir tiyatroda
Taşlar
Oyunculardan daha gerçek
Bir oyun oynamaya başlar
Çekilirken sahneden
Oyuncular
Üstlerinden dökülür
Armağanların olan
Hayal parçalar
Sahne taşlarındır
Sessiz bir tirat
Çığlık çığlığa
Sanki yüzyıllardır
Oynanan oyunu
İlk kez izliyorsundur
Ayağa fırlarsın
Alkışlar alkışlar alkışlar
Avuçların patlayıncaya kadar
Kanarsın
Yetmez
Can parçaların yerine
Onları bir bir
Bağrına basarsın
Perde kapanır