Taşlar Sesleniyor Şiiri - İbrahim Yay

Duman çıkan bacadan daha sessiz bir yerdeyim.
Adım attıkça ayağımın altındaki taşlar sesleniyor,
Duruyorum bir yerde daha kanlı ve canlı hissettiğim,
Yaprakların hışırtısı kuş sesleri ile bütünleşiyor...

Dağın içinde bir yerleşim, sanki benim her şeyim...
Sınırsız bir ormanım ve yanında ufku aşan denizim.
Nereye baksan gözünü alıyor aşina bir resim,
Çok mahrum kalıyor bunlardan, büyük bir kesim.

Doğdu doğacak güneş, biraz daha izin veriyor,
Kurumakta olan nemlenmiş ve sararmış yapraklara.
Ne ay ne de yıldızlar saklıyor kendini gündüzden,
Bir anlamının olmadığını anlatıyor yorulanlara...