Doğada uyuyan,
Kaba, değersiz,
Çıkıntılar.
Oturmayınca,
Allak, bullak,
Sorun yaratanlar.
Söz olup,
Atılınca,
Kafa göz yaranlar.
Kale olup,
İnsanları,
Koruyanlar.
Sanatçılar elinde,
Şekillenip,
Ruh bulanlar.
Heykellerle,
Kabartmalarla,
Tarihi taşıyanlar.
Dağların anneliğini,
Kumsal romantizmini,
Yaşatanlar.
Atana göre,
Bazen pamuk,
Bazen de kafa yaranlar.
Aşık atışmasında,
Ağırlığı unutup,
Uçuşanlar.
Yerinde ağır deyip,
Utanıp,
Pamuklaşanlar
Hiçe saydık,
Onlar tarihin,
Gerçeğini yaşayanlar.
Kayıt Tarihi : 28.4.2005 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Antakya Mozaik Müzesi'ni gezdikten sonra yazdım.
Kutluyorum
SELAMLAR
TÜM YORUMLAR (23)