Fırlattığımız taşların düştüğünü
duyarım, yılların arasından cam berraklığında. Vadide
uçar ânın şaşkın
eylemleri ve bağırır
bir ağaç tepesinden bir ağaç tepesine, susar
şu ândan daha ağır bir havada, kayar
kırlangıçlar misali bir doruktan
bir doruğa ta ki
ulaşıncaya kadar o en uzak yaylalara
ki uzanır boylu boyunca varlığın sınırına. Düşer orada
bütün yaptığımız işler
cam berraklığında
sadece kendi varlığımızın içine
herhangi bir dibe doğru değil.
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 8.11.2019 16:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
STENARNA Stenarna som vi kastat hör jag falla, glasklara genom åren. I dalen flyger ögonblickets förvirrade handlingar skränande från trädtopp till trädtopp, tystnar i tunnare luft än nuets, glider som svalor från bergstopp till bergstopp tills de nått de yttersta platåerna utmed gränsen för varat. Där faller alla våra gärningar glasklara mot ingen botten utom oss själva.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!