Taşlar Şiiri - Bekir Mutlu Gökçesu

Ve yorgundu adam
Titiz işçiliğinden...
Dönüp şöyle bir baktı
Ne kadar da uzaklaşmıştı
Başladığı yerden...

Nasıl da taşımıştı sebatla
Nasıl da dizmişti
İyi niyet taşlarını
Birer, birer aşkla...
Her taş biraz o adamdı
O adam biraz her taştı
Hepsinin bir hikayesi vardı...

Pişman değildi adam asla
Hoyrata taş dayanmaz
Uysala ayak, baş dayanmaz
Misali yorgundu sadece...

Örüp öreceğim
Görüp göreceğim bu işte
Dedi adam
Dönüp gitmeden önce
Tekrar şöyle bir baktı
Elindeki taşları oracığa bıraktı...