Bunca yıldır okuduk sınıfları doldurduk
Amacımız ne idi sonunda neyi bulduk
Anamız babamız mutluydu, bunu hep umduk
Elimizde koca diploma kapıda bekler olduk.
Doktor, mühendis olacak,ötesini beğenmem
Ne derlerse desinler başımı hiç eğmem
Bunca umutlarım var, aşağısına gelemem
Elimizde diploma evlerde bekler olduk.
Herkes söz etse bile öğretmenliğe boşverdik
Hakimliğe tamam da avukatlığı es geçtik,
Öyle sanat manat, el emeğine burun kıvırdık
Elimizde koca diploma avluda bekler olduk.
İtfaiye için başvurduk sen üniversitelisin dediler
İnşaatta çalışmak istedik,sen ne anlarsın dediler
Gazete ilanlarına başvurduk,bekle biraz dediler
Elimizde koca diploma sırada bekler olduk.
Liseden mezun olduk kitaplarımzı hep yaktık
Üniversiteden mezunduk keplerimizi savurduk
Bilseydik atmaz ilkokul diplomamızı korurduk
Elimizde koca diploma kapı kapı kovulduk.
Ey aşık dai ne olacak bu gençlerin acı hali
Yüreğim parçalanıyor dinledikçe ahvali
Hani eski sanat okulları, hani ağır sanayi
Ellerinde diploma, yüzlere bakamaz olduk.
Kayıt Tarihi : 22.3.2010 03:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşsizlik almış başını gidiyor. Kahveler insan almıyor. Sokaklarda açlıktan bayılanların sayısı gün geçtikçe artıyor. Gençler, üniversite bitirse de bitirmese de gezip duruyorlar. Diğer yanlış, bozuk bir eğitim sistemimiz var. Bütün ana babalar çocuklarının doktor yada mühendis olmasını istiyorlar. Ama fakir fukara için bu imkansız. Çünkü eğitim sistemimiz giderek sadece zenginlerin, parası olanların, özel okula gidenlerin, özel ders alanların kazanacağı, başarılı olacağı bir biçime dönüşüyor. Liselerin çoğu meslek Lisesi değil. Düz liseler, sadece FKB öğretiyor, o da, gençler,üniversiteye giremezlerse bir hafta sonra unutuluyor. Ondan sonra yine dersane, yine özel ders..bir kör döğüşü..Peki ne yapalım? (Devamı haftaya)

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!