Bir Pusula Attık Şiiri - Hasan Özünal

Bir pusula attık sandığa geçende,
Seçilen de sular koyverdi seçen de.
Dün bir gülistan vadedilmişti amma,
Deve dikeni yetişti hep bahçelerde.

Ehli elinde yönetmek bir sanattır
Bilen için uçacak bir çift kanattır
Sıfırla dolu karnenden sonra bile
Tekrar sınava girmek kuru inattır

Karayı boyadın ak diye sattın
Her bir düşüşünde bin takla attın
Paramparça edip geleceğimizi
Haram lokmalarına tuz diye kattın

Arabamda eğri büğrü dört teker
Her adımda küt küt eder ah çeker
Biraz daha sabret çileli düldül
Karamanın çektiği çile de biter

Yalandan bir fındık faresi tuttun
Âlemin içinde yalanıp yuttun
Kokusu çıkmadı daha yaptıklarının
Hesabın olduğu günü ne tez unuttun

Herifsin hesapta suyun sert anladık
Sözlerin sert diye seni mert sandık
Bir batman pekmezi pisledin amma
Ne yazık ki bir zaman bizler de kandık

Biraz yavaş at mangalda azıcık kül kalsın
Bozduğun bahçelerde bir dalcık gül kalsın
Yarın bu yollarda sen de elbet yürürsün
Küstürüp kırmadığın birazcık gönül kalsın

Belli ki üç fakülte bitirdin beş de akademi
Kırıyorsun ön dişinle sert kabuklu bademi
Bu canın diri tende bugün belki senin de
Sorarlar bir gün: nasıl bilirsiniz bu âdemi

Göklere bakıp bakıp da kasılma öyle
Ardında kalan köyler hep talan böyle
Ağzından dökülen yalan kuru gürültü
Boş fıçı olma da az doğruyu söyle