Taşlama Şiiri - Sevda Sevgi Laloğlu

TAŞLAMA

Ahengi bilmeden usta sözcüğü mü öttürürsün
Kelimeyi sıkıştırıp cümle diye yutturursun
Bir kütüphane içine değersiz metinsizliğini
Kurdelayla bağlayıp da kitap diye yutturursun

Ruhunu gezdirmemişsin kalbin en iç yanlarına
Algıyı sezdirmemişsin beynin en aç yönlerine
Sayfalar doldursan n'olur acilen kaç ormanına
Sap elde kaldı herkesin yetiş sarı samanına

Mihengi sürmeden kasta sözcüğü mü ittirirsin
Halimeyi takıştırıp Zühre diye yutturursun
Bir satırhane içine eyersiz eşşekliğini
Semeriyle yağlayıp da hitap diye yutturursun

Rununu yüzdürmemişsin kalbin en iç sularına
Algıyı gezdirmemişsin zihnin en uç zanlarına
Gemiler kaldırsan n'olur haricen kıç kervanına
Peynir de doldu herkesin kapış lâfı zararına

Sen olmasan da bozuntu Şiir Şâir'le tozuntu
Kurdelayı döşe tak ki bellice olsun azıntı
Kitap olamaz kesin de yazdığın dipten kazıntı
Kaleminle de bir poz ver sansınlar Orhun yazıntı !?

[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]