Taşlama Şiiri - İsmail Hakkı Akalın

Bir gün Japonya'dasın bir gün Amerika'da
Çürüttük ömrü çürüttük Van'da Diyarbakır'da
Sen sırma smokinli ben cıbılım çulsuzum
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Maymun şapka modası boy atar kaldırımda
Kıçımız donsuz hala bunca yıl çalıştık da
Bu yıl da önceki gibi kömürsüz odunsuzum
İnsan olarak dünyaya gelirsem namussuzum

Ağzımızda dört dişin dördü de kerpetenlik
Orhan Veli demiş ya cep delik cepken delik
Sana zevk sefa düşmüş bize de kepazelik
Sen beysin efendisin ben asiyim huysuzum
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Dağ taş benim kır benim bu yüzden fakir benim
Yağ bal senin sofranda şükranla zikir benim
Masallarla avunan söylenmeyen sır benim
Yalan sanma sözümü ekmeksiz ve unsuzum
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Düşman soktu diyorlar içimize nifakı
Fareler de yüz çevirdi boş bulunca mutfağı
Orta direğin payı kedi köpek artığı
Sen şapırdat ağzını ben ekmeksiz aşsızım
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Bayram gelir gam benim utanç benim ar benim
Ağlayan gözler benim yar benim ağyar benim
Baş tarafı noktalı ün senin unvan senin
Öyle bir mektubum ki ağzı açık pulsuzum
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Gez dolaş sen üstadım para ye deste deste
Bayram arifesinde hediye al eşe dosta
Gözünden hasta olan sen değil millet hasta
Sırtından inme sakın işçi köylü çulsuzun
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Adına rastlıyoruz her sergide vitrinde
Senden memnun diyorlar Margaret de Katrin de
Oy kağıdı al getir adını yaz üstüne
Bu millet sağ duyulu anlatma uzun uzun
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Sesine kulak asma zam yap zam yap güler o
Göğsündeki İmanla daha çok idare eder o
Daha da olmadı mı Keçi davar gider o
Deveye yarayan diken insana da yararmış
Deme ki olmaz olmaz kararsız umutsuzum
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

İcraatın içinden gelişen Türkiye'den
Yalan fışkırır oldu toprağından taşından
Hicap duyan kalmadı ne yaşından ne başından
Millet yanık kokuyor deme ki burunsuzum
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Binlerce davulcudan zengin olan bir Asım
Onu da dile dolamış bırakmaz bizim basın
Önünü açtılar hepten rüşvetin iltimasın
Sokaklar sapık doldu kimi der şuursuzum
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Devri sapık yaratmıyor hikmeti ne ola ki
Kümeste tavuk şimdi dağda dolaşan tilki
Düşünen hindi değil ana babalar şimdi
Şeref ehli olanlar diyemiyor borçsuzum
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Gemi azıya almış kişner kızın kısrağın
Sizin için farkı yok yakın ile ırağın
Adı şöhrete çıkmış aşuftenin kaltağın
Döşeğimiz taş diken yıllardır uykusuzum
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum

Gönlümüzde ateş var ensede pişer bozar
Oğlumuzdan korkarız sözümüz geçmez kıza
Kimsenin aklı ermez nasıl yaşadığımıza
Çekilecek yük değil dayanmıyor omuzum
İnsan olarak bir daha gelirsem namussuzum